تأثیر آموزش آگاهی واج شناسی بر کاهش خطاهای املایی دانش آموزان دارای اختلال نوشتن

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تأثیر بسته آموزشی آگاهی واجشناسی بر کاهش خطاهای املای دانشآموزان دارای اختلال نوشتن در پایه سوم ابتدایی شهر تهران صورت گرفت. روش: روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی بود. ابتدا 20 دانشآموز پایه سوم ابتدایی شهر تهران که دارای مشکلات املا بودند پس از اجرای آزمونهای تشخیصی (آزمون هوش وکسلر کودکان و آزمون اختلال نوشتن) به شیوه نمونه‏گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس به‏صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. آزمودنی‏های گروه آزمایش به مدت 13 جلسه، تحت آموزش بسته آموزشی آگاهی واج-شناسی قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکردند. پس از آن، در هر دو گروه آزمایشی و گواه، پسآزمون و آزمون پیگیری (پس از گذشت 3 ماه) به اجرا درآمد. دادههای بهدست آمده با استفاده از روش آماری کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‏ها: نتایج به‏دست آمده نشان داد که میزان خطاهای املای آزمودنیهای گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به‏طور معناداری بهبود یافته است. نتیجه‏گیری: برمبنای نتیجه به‏دست آمده می‏توان گفت کاربرد این بسته آموزشی موجب پایداری آموختهها (پس از گذشت 3 ماه) در این گروه از کودکان می گردد. بعلاوه میتوان به مربیان اختلالهای یادگیری، مشاوران و روانشناسان پیشنهاد نمود که با استفاده از این بسته آموزشی در جهت کاهش خطاهای املای دانشآموزان دارای اختلال نوشتن بکوشند.